نشریه شماره 42
- ۹۴/۰۹/۰۱
در مورد فعالیت های فرهنگی و تبلیغی باید به یک سری اصول ملتزم شد:
1. شناخت جامعه هدف:
ما توان فعالیت در تمامی قسمتهای جامعه را نداریم بلکه باید جامعه را قسمت قسمت کنیم و فقط متناسب با توان و تخصص و آشناییمان روی قسمتی و جزئی از این کل کار کنیم. مثلا فقط بانوان جوان یا بانوان مجرد یا جوانان مجرد یا زندانیان اقتصادی یا زندانیان مواد مخدر یا بزهکاران یا دبستانی ها یا ...
به هر صورتی می توان دایره جامعه هدف را مختصر کرد و آن را قابل شناخت نمود. حال بعد از مشخص کردن دایره اجتماعی فعالیت مان باید تا جایی که می توانیم نسبت به آنها اطلاعات به دست بیاوریم. اطلاعات روانشناختی، جامعه شناختی و ... حتی جغرافیایی که ما بهش می گیم پویش محیطی.
با این اطلاعات توان ما در تصمیم گیری و برنامه ریزی بالا می ره.
2. شناخت نیازهای جامعه هدف:
جامعه هدف ما در تبلیغ، چه نقطه اوج و تعالی داره؟ این سوالیه که باید در قدم اول بهش رسید حالا در قدم دوم باید نیازهاشو رصد کنیم و در صدد فراهم کردن آنها باشیم. نیازهاش برای رسیدن به نقطه اوج و تعالی اش. در اینجا کاملا مکاتب فکری از هم جدا میشن اونایی که انسان رو یک موجود مادی می بینن فقط به فکر دنیا و نیازهای جسمانی و دنیایی اش می باشند و مکاتبی که انسان رو فراجسمی می بینن ورای این جسم چیز دیگری رو هم در نظر می گیرن. حالا نمیخوام فلسفه ببافم.
3. شناخت آسیب های جامعه هدف:
آسیب کلمه آشناییه ولی بهرحال قدم اول در این مرحله شناخت تمامی آسیب هاست و بعد طبقه بندی اونها در گروه های شناختی و رفتاری متفاوت تا بتونیم راحت تصمیم بگیریم.
4. شناخت توانایی های خودمان:
این مرحله شاید مرحله مقدم بر هر کاری باشه. ما در چه حد سواد و توان علمی و عملیاتی هستیم؟ قدرتمان چقدر هست؟ توان مالی مان چقدر است؟ .... سپس با توجه به توان و اندازه علم مان نسبت به فعالیت هایمان تصمیم گیری می کنیم و برنامه می ریزیم.
کپی از:دانشگاه ایالتی فلوریدا: برای دانشجویان فاقد پوشش مناسب نمره “صفر ” لحاظ میشود
دانشکده آلن آمریکا: جویدن آدامس و پوشیدن “تیشرت ” مجاز نیست
دانشگاه لانگوود آمریکا: هرگونه لباس بدننما، “لی ” و کفشهای “صندل ” ممنوع است
مؤسسه فناوری جورجیا آمریکا:پوشیدن “تیشرت ” و لباسهای وسوسهانگیز ممنوع است
دانشگاه ایالتی جنوب غربی میسوری آمریکا: آرایش نامناسب مو غیرقابل قبول است
دانشگاه آلاباما آمریکا: لباسهای جین و تیشرت مناسب نیستند
دانشگاه آلورنیا آمریکا: جویدن آدامس، لاکزدن ناخن و پوشیدن تیشرت مجاز نیست
دانشگاه ایالتی لویزیانا آمریکا: آرایش و مدل موی افراطی مجاز نیست
دانشگاه بریگهام آیداهو:لباس چسبان و آرایش عجیب و غریب ممنوع است
دانشگاه ایالتی آرکانزاس آمریکا: لباسها نباید کوتاه، سوراخدار، خمرهای و بدننما باشند
دانشگاه ایالتی پن آمریکا: پوشیدن لباسهای لی و بدننما ممنوع است
دانشگاه آدامز آمریکا: استفاده از عینکدودی، آدامس و تنباکو ممنوع است
دانشگاه استمپ فورد بنگلادش:پوشیدن “تیشرت ” و شلوار جین مجاز نیست
دانشگاه لایبرتی آمریکا: موی “دماسبی ” و هرگونه پوشش تنگ و مخالف عفت ممنوع است
دانشگاه لومالیندا آمریکا: “تیشرت ” و لباسهای “لی ” مجاز نیست
دانشگاه هاردین سیمونز آمریکا: لباس “لی ” برای دختران و شلوارهای تنگ ممنوع است
دانشگاه کنت انگلستان:از پوشیدن لباس مذهبی مانند روسری استقبال میشود
دانشگاه مجامع الهی جنوب غربی آمریکا: لباسهای لی سنگشور مجاز نیست
دانشگاه سنت لوئیس آمریکا: پوشیدن “تیشرت ” و لباسهای “لی ” مجاز نیست
دانشگاه آتلانتیک فلوریدا آمریکا: رنگ کردن مو مجاز نیست
پ.ن:حال اگر این محدودیت ها در چارچوب قوانین و دین ما باشد،نامش را میگذارند عدم وجود دموکراسی در ایران و آمریکا و اروپا و سازمان ملل می شوند دایه ی دلسوز تر از مادر
اللهم عجل لولیک الفرج...
متن جالبی بود برا خودم.....
فارغ از مواد مخدر شناخته شده و سنتی، ورود محرکهای مختلف همچون crack ، شیشه ، LSD، Mushroom ، گل ، ماری جوانا و … مدتی است که نوع جدیدی از مخدرها و محرکهای نوظهور پا به بازارهای جهانی گذاشتهاند و کاملاً با انواع شناخته شده این مواد متفاوت هستند؛ محرکها و مخدرهایی که در انواع و آثار مختلف، به صورت دیجیتالی تولید شده و در دنیای مجازی دست به دست میشوند؛ محرکها و مخدرهایی که از طریق امواج صوتی، همان تاثیر مخدرهای سنتی و گاهاً قویتر از آن را برای مصرف کنندگانشان به ارمغان میآورند؛ امواجی که این روزها بازار خوبی در کشورهای غربی و حتی عربی برای خود دستوپا کردهاند و به عنوان «مخدرهای دیجیتالی» در میان جوانان شناخته میشوند.
Digital Drug و I-DOSINGها بخشی از Binural Beats هایی هستند که این روزها به مخدرهای صوتی شهرت یافتهاند؛ فایلهای صوتی خاصی که میتوانند با پالسهای تولید شده با فرکانسهای متفاوت برای هر گوش، تاثیر خاصی بر بخشهای مختلف مغز بگذارند و تجربه متفاوت مواد مخدر و محرک صنعتی و سنتی را در مغز به وجود آورند؛ این اختلاف فرکانسهای پخش شده در هرگوش میتوانند اثر متفاوت هریک از مواد مخدر و محرک همچون کوکائین، تریاک، اسید، مرفین، آدرنالین، کراک، هروئین، حشیش، ماریجوانا، ریتالین و بسیاری از مواد دیگر و حتی الکل را در مغز مصرف کنندگان شبیه سازی کنند. این درحالی است که حتی برخی از سایتهای ارائه دهنده این مخدرهای دیجیتالی، با توجه به تاثیر هریک از آنها، این مخدرها و محرکها را در بخشهای مختلف و مطابق با تاثیر هریک از مخدرها و محرکهای موجود، طبقه بندی بندی کردهاند.
در این تصویر فایل هایی با فرمت mp3 می بینیم که دارای ۱۵۵ حس مختلف است و در مغز این حس ها را ایجاد میکند. مواردی که با علامت قرمز مشخص شده اند موارد مخدر رایج می باشد . البته این صدا ها حس های مختلفی علاوه بر حس مخدر ها ایجاد میکنند که در تصویر مشخص است.
البته تاریخچه شناخت اثر شنیدن فرکانسهای متفاوت از هر گوش، به سال 1839 برمیگردد که «هاینریش ویلهلم داو» توانست این اثر را کشف کند. ولی از اوایل قرن بیستم، پزشکان به تاثیر این فرکانسها در مباحث درمانی و کنترل درد و خاصیت تسکینی آن دست یافتند. البته این خاصیت بر اثر ایجاد ضربان میان دو فرکانس صوتی پخش شده در هر گوش به وجود میآید به شرط آنکه اختلاف فرکانس، کمتر از 30 هرتز باشد.
همچنین با دستکاری این ضربان و فرکانس ورودی به هریک از گوشها میتوان اثرات مخدرها و محرکهای مختلف را شبیه سازی کرد و برخیها مدعی آن هستند که این اصوات میتواند در کاهش وزن، میزان یادگیری، تقویت حافظه و غیره نیز تاثیرگذار باشد.
مصرف این مواد در سال 2013 در کشورهای غربی به اندازهای بود که حتی روزنامه واشنگتن پست هم در واکنش به این موضوع، مطلبی را در این خصوص منتشر کرد و به ادعاهای والدین و برخی از مخاطبان این مخدرهای دیجیتالی پرداخت؛ البته گرچه در این گزارش، دفتر مقابله با مواد مخدر آمریکا، عنوان کرده که تا آن زمان هیچ مستنداتی در خصوص تاثیر مشابه این مخدرهای دیجیتالی با مخدرها و محرکهای دیگر نیافته است، ولی در عین حال تاکید دارد که در دست نبودن مستندات کامل این ادعا، به این معنا نیست که میتوان این مخدرهای صوتی را گوش داد!
اثرات مخرب استفاده از این مخدرهای دیجیتالی به اندازهای بودکه دفتر مبارزه با مواد مخدر ایالت اوکلاهاما در سال 2013 و بر اساس برخی گزارشات واصله به این مرکز، نسبت به مصرف این موارد هشدار داد؛ این در حالی است که برپایه گزارشات کشورهای عربی، موج استفاده از این فایلهای صوتی به این کشورها رسیده و بسیاری از جوانان عرب به دنبال تجربه این مخدرهای دیجیتالی هستند.
موضوع استفاده از مخدرهای دیجیتالی به اندازهای جدی است که حتی سایتهای منتشر کننده این مخدرها نیز با هشدارها و پیامهای WARNING، نسبت به ورود به صفحات دانلود این موزیکها و استفاده از آن برای افرادی که از مشکلات ذهنی و روحی رنج میبرند هشدار دادهاند و در فیلمهای منتشر شده از آثار مصرف این مخدرها نیز، تاثیرات خطرناک استفاده از آنها کاملاً هویدا است.
در پایان باید خاطرنشان کرد جای امیدواری است که استفاده از این مخدرهای دیجیتالی، هنوز در کشورمان به صورت فراگیر در میان جوانان باب نشده است ولی آگاهی بخشی به خانوادهها و جوانان و همچنین مسئولان امر باعث میشود تا سیاستهای مناسب و قابل اطمینانی در مبارزه با این مخدرهای جدید در پیش گیریم؛ چراکه بسیاری از سایتهای اینترنتی که اقدام به فروش و حتی امکان دریافت رایگان این موزیکها را برای مخاطبانشان مهیا کردهاند، در دسترس عموم قرار دارند و عدم توجه به فعالیت این سایتها و آزاد بودن دسترسی به آنها میتواند لطمات جبرانناپذیری را وارد آورد.
سایت شخصی مهدی احمدزاده