*** تصویر مربوط است به جغرافیای تقلب در جهان ***
----------------------------در چند سال اخیر خبرهایی از پروندههای فساد مالی نظیر اختلاسهای ۳ هزار میلیاردی و ۱۲ هزار میلیاردی منتشر شد که نشانهی مشکلات عمیق ساختاری، مدیریتی و نظارتی شبکه مالی کشور است. به موازات آن شاهد موارد متعددی از فساد دانشگاهی، نظیر اوج گیری فعالیت علنی موسسههای کپی پایاننامه و مقاله و همچنین سرقت علمی برخی از چهرههای شاخص دانشگاهی کشور بودهایم.
- افشای فساد مالی معمولا به پیگیری
قضایی توسط شاکی خصوصی یا مدعی العموم و دستگیری و محاکمه متهمان
میانجامد. اما شاکی خصوصی یا مدعی العموم فساد علمی کیست؟ بر اساس چه
قوانینی میتوان در مورد آن حکم صادر کرد و در نهایت مجرمان چگونه مجازات
میشوند؟
- در بعضی از پروندههای فساد مالی اموال ضبط شده از متهمان توانسته است کل یا بخشی از زیان مالی وارده را جبران کند. اما وقتی سرقت ادبی یک استاد دانشگاه اعتبار آن دانشگاه و بلکه جامعه علمی کشور را مخدوش کرد، چطور جبران میشود؟ پول رفته را شاید بتوان برگرداند، ولی با آبروی رفته چه میتوان کرد؟
- تاریخ علمی ایران، میراث قرنها تلاش دانشمندان و اندیشمندان است. آیا زیان تخریب این تاریخ نیک به واسطه سودجویانی که در انتشار تالیفات علمی به هیچ اصول و اخلاقی پایبند نیستند قابل محاسبه است؟ آیا میتوان ستونهای ویران شدهی تخت جمشید یا بلندای زیبای ارگ بم را بازگرداند؟
منبع: استادان علیه تقلب